Online leren en e-Learning, let op de digitale plofkip
Online leren heeft tijdens de lockdownmaanden van de coronacrisis een vlucht genomen. Waar veel werkgevers in de pré-corona tijd e-Learning lang buiten de deur hebben weten houden, hebben ze door een drastisch veranderende wereld min of meer gedwongen kennis moeten maken met digitale leermethodieken.
Door de nog altijd wijzigende en strikte richtlijnen van het RIVM zijn veel opleiders noodgedwongen omgeschakeld van reguliere klassikale trainingen naar andere leervormen die kennisoverdracht alsnog mogelijk maken . Dat in tijden van nood de mens het creatiefst is, hebben de opleiders de afgelopen maanden wel bewezen. In korte tijd zijn er vele opleidingsvarianten bedacht, ontwikkeld en gelanceerd om de continuïteit in opleiden en bedrijfsvoering te kunnen garanderen.
Zo is de welbekende klassikale training omgedoopt tot een Blended Learning variant waarbij online leren wordt afgewisseld met live-sessies via platformen zoals Microsoft Teams, Zoom of Google Hangouts en worden cursussen als video’s en instructiefilms aangeboden.
Vanuit commercieel perspectief is het begrijpelijk dat opleiders en trainingsbureaus deze snelle omschakeling hebben gemaakt. Een afwachtende houding betekent immers zowel omzet- als klantverlies. Maar… online kennisoverdracht vraagt een hele andere benadering dan in klassikale groepsvorm, waarbij de deelnemers direct in contact staan met trainers.
Digitale leeromgevingen bieden vele mogelijkheden, maar vragen ook de nodige aandacht waarbij het zaak is op te letten op de wijze van kennisopname door de cursist. Het volgen van kant en klare online opleidingen vraagt een intrinsieke motivatie en veel zelfdiscipline van de deelnemers. Zij krijgen andere prikkels en zijn sneller afgeleid omdat zij niet fysiek in een groep zitten. Het volgen en aanmoedigen van deelnemers is belangrijker en veel deelnemers hebben daarbij ook behoefte aan duidelijke structuur.
De ‘digitale plofkip’
Werkgevers en organisaties die zich op dit moment aan het oriënteren zijn op de online leren- en e-Learning markt moeten zich behoeden voor de ‘digitale plofkip’. Veel voor weinig, slechte kwaliteit en geen erkenning of waardering.
Een kilo kip voor €5,00 klinkt even aantrekkelijk als onbeperkt leren voor bedragen vanaf €15,00 of €25,00 per maand, maar in beide gevallen is het de schijn die bedriegt.
Wil je kwaliteit en echt iets leren, dan moet je verder kijken en niet in deze marketingval trappen. Leren doe je nu eenmaal niet door alleen maar naar video’s en instructiefilmpjes te kijken. Je hersenen, en specifieker het gedeelte wat verantwoordelijk is voor je geheugen, houdt ervan om geprikkeld en uitgedaagd te worden. Als je hersenen het te makkelijk hebben, doen ze minder moeite en onthoudt je simpelweg minder.
Een goede digitale leeroplossing is een omgeving waarin het belangrijk is te prikkelen en waar voldoende variatie te vinden is met een goede balans tussen tekst, beeld (afbeeldingen, animaties en video’s) en herkenbare opdrachten. Het koppelen van concrete voorbeelden aan de lesstof draagt ook bij aan het opslaan en kunnen gebruiken van nieuwe kennis.
Net zoals je in je voedingskeuze het beste voor je lichaam wilt, zou deze gedachte bij de keuze van je leeromgeving ook centraal moeten staan. Kies je voor de ‘digitale plofkip’ en neem je tegen een lage investering genoegen met lage kwaliteit, een beperkte leertransfer en niet erkende certificaten, of kies je voor kwaliteit, persoonlijke groei, ontwikkeling en landelijk erkende certificaten en diploma’s?
En zoals in vele andere gevallen geldt dus ook in deze situatie dat goedkoop juist duurkoop is.
